Hallo allemaal!

Na een weekje er tussen uit geweest te zijn ben ik weer helemaal voldaan terug in Kathmandu met geweldige ervaringen op zak! Heerlijk dat reizen hier in Nepal.

Onder het motto 'fieldwork' zijn Ik, Danielle, en ben afgereisd naar Pokhara, het toeristen hart van Nepal. Dit kleine stadje, aan de voet van het Annapurna gebergte (een gebied in de Himalaya) is erg gezellig en erg rustgevend! geen rondrazend verkeer, vieze uitlaatgassen en drugsdealende mannetjes die je als hun 'friend' beschouwen. Dit bevalt me wel hier! Het toeristen gebied van Pokhara heet 'lakeside' en niet verassend aan een groot blauw meer met de himalaya op de achtergrond! Gelukkig is het nog niet erg toeristisch hier dus lekker rustig langs het meer lopen werkt erg rustgevend, in tegenstelling tot de 'wandelingen' in kathmandu die ik wel eens maak, maar tot mijn grote verbazing alles behalve relaxed zijn.

Tijdens deze trip reizen er nog 2 medereizigers met ons mee; Sabine, een nederlandse vrouw die we op kantoor hebben leren kennen, en Benoit, een belgische man die Sabine tijdens haar nagarkot avontuur had ontmoet.

Toen we na een alles behalve relaxte busreis van 7 uur aankwamen in kathmandu, was tot onze opluchting het hotel best prima geregeld! mooi uitzicht, en luxe kamers, een heerlijk koude douche en geweldige bedden! eens wat anders dan die plank waar ik in Kathmandu op slaap. Gelukkig was Ben al ooit in Pokhara geweest en wees hij ons op restaurant Moon Dance, waar ze geweldig eten serveren en daar dan ook uitgebreid gebruik van hebben gemaakt. na wat plannen gemaakt te hebben voor de volgende dag zijn we dat heerlijke bed eens gaan verkennen!

De volgende dag hebben we Pokhara en omgeving op scooters verkend waarbij we onze 'stadscooters' eens hebben laten merken wat offroad precies onhoud. Gelukkig zijn de wegen bijzonder slecht richting Sarankot (een bergdorpje dat 500 meter hoger ligt dan Pokhara) en daarom was het ook vrijwel onmogelijk om met deze vervoersmiddelen zo'n tocht te maken. Diehards dat we zijn zijn we lekker doorgereden wat resulteerde in hevige spierpijn de dag erna van het door de lucht vliegen met scooter en al. Gelukkig was het uitzicht adembenemend en ging naar beneden rijden niet veel beter zodat onze spieren het nog zwaarder te verduren kregen.toen we weer veilig beneden aankwamen vonden we het een beter idee om geasvalteerde wegen te nemen en een bezoek te brengen aan de 20.000 vleermuizen die in de 'batcave' wonen. een bijzondere ervaring om die beeste van dichtbij te zien! Na onze sightseeing gingen we ons mentaal voorbereiden op de trektocht en horrorbusrit #1 die er aan zaten te komen de volgende dag.

Om naar het beginpunt van de trektocht te komen moesten we 2 uur met het locale openbaar vervoer. Geweldige ervaring! zeker als je weet dat een bus die over deze wegen moet rijden er wel heel stevig en stoer uitmoeten zien om niet bij de eerste beste steen van ellende uit elkaar te vallen. Nou, helaas was dat niet het geval en hebben ze hier van schokdempers, grote offroad banden of schokbestendige stoelen nog nooit gehoord. Na 2 lange uren flink door elkaar geschud te zijn en in een bus gezeten met een enorme brandlucht die steeds erger werd, waren we blij dat we onze bestemming levend hebben bereikt. De tocht zelf was een geweldige ervarin, mooie uitzichten, geweldigste sunset van mijn leven en lekker uitputtend! ivm onverwachte sneeuw (40cm in 1 nacht) waren we genoodzaakt 1 dag op 3000m te blijven omdat het onmogelijk was verder te gaan, de dag erna zijn we helaas terug moeten keren omdat het niet mogelijk was de tocht te vervolgen. maar desondanks een geweldige terugtocht gehad. Helaas had dit wel tot gevolg dat horrorbusrit # 2 en # 3 bij het programma gevoegd werden. met een lokale koektrommel hebben we 5 uur lang kunnen genieten van nog slechtere wegen dan de heenweg. maar na ook dit weer overleefd te hebben zijn we veilig in Pokhara aangekomen.

De laatste dag heb ik wat gerelaxt op het meer, en heerlijk biertjes gedronken in Pokhara. dit had ik zeker nodig om me mentaal voor te bereiden op horrorbusrit #4. die alle andere busritten overtrof. Bij aankomst op het busstation was onze bus nergens te verkennen, nee joh, die was de dag ervoor gecrashed, maar don't worry we hebben een andere hele goeie bus voor jullie. Helaas was deze bus een bij elkaar geschraapt hoopje staal met 4 banden eronder zonder ook maar enig profiel. en dan met dit ding terug naar Kathmandu; Jullie kennen vast wel de bergpassen in oostenrijk wat ooh zo mooi is om over heen te rijden. Neem die bergpassen, maar dan 1 baans, en 10x zoveel vrachtwagens die elkaar aan alle kanten inhalen. Ook is het voor de buschauffeurs geen probleem om in dode bochten lekker vrachtwagens in te halen in de hoop dat er geen vrachtwagen naar beneden komt razen. Dit had tot gevolg dat we een aantal keer met piepende en rookende remmen oog in oog met zo'n naar beneden razende vrachtwagen tot stil stand kwamen. leuke ervaring zou je zeggen, maar dat 7 uur lang, nou dan kijk ik nog liever 10 horror films achter elkaar dan dit.

Vanaf morgen ben ik weer op kantoor te vinden en ga ik weer bezig met mijn dagelijkse werkzaamheden! Heerlijk zo'n weekje vakantie! veel meegemaakt en nieuwe energie gekregen voor de komende weken.