Geweldige momenten vs. horror busritten

Hallo allemaal!

Na een weekje er tussen uit geweest te zijn ben ik weer helemaal voldaan terug in Kathmandu met geweldige ervaringen op zak! Heerlijk dat reizen hier in Nepal.

Onder het motto 'fieldwork' zijn Ik, Danielle, en ben afgereisd naar Pokhara, het toeristen hart van Nepal. Dit kleine stadje, aan de voet van het Annapurna gebergte (een gebied in de Himalaya) is erg gezellig en erg rustgevend! geen rondrazend verkeer, vieze uitlaatgassen en drugsdealende mannetjes die je als hun 'friend' beschouwen. Dit bevalt me wel hier! Het toeristen gebied van Pokhara heet 'lakeside' en niet verassend aan een groot blauw meer met de himalaya op de achtergrond! Gelukkig is het nog niet erg toeristisch hier dus lekker rustig langs het meer lopen werkt erg rustgevend, in tegenstelling tot de 'wandelingen' in kathmandu die ik wel eens maak, maar tot mijn grote verbazing alles behalve relaxed zijn.

Tijdens deze trip reizen er nog 2 medereizigers met ons mee; Sabine, een nederlandse vrouw die we op kantoor hebben leren kennen, en Benoit, een belgische man die Sabine tijdens haar nagarkot avontuur had ontmoet.

Toen we na een alles behalve relaxte busreis van 7 uur aankwamen in kathmandu, was tot onze opluchting het hotel best prima geregeld! mooi uitzicht, en luxe kamers, een heerlijk koude douche en geweldige bedden! eens wat anders dan die plank waar ik in Kathmandu op slaap. Gelukkig was Ben al ooit in Pokhara geweest en wees hij ons op restaurant Moon Dance, waar ze geweldig eten serveren en daar dan ook uitgebreid gebruik van hebben gemaakt. na wat plannen gemaakt te hebben voor de volgende dag zijn we dat heerlijke bed eens gaan verkennen!

De volgende dag hebben we Pokhara en omgeving op scooters verkend waarbij we onze 'stadscooters' eens hebben laten merken wat offroad precies onhoud. Gelukkig zijn de wegen bijzonder slecht richting Sarankot (een bergdorpje dat 500 meter hoger ligt dan Pokhara) en daarom was het ook vrijwel onmogelijk om met deze vervoersmiddelen zo'n tocht te maken. Diehards dat we zijn zijn we lekker doorgereden wat resulteerde in hevige spierpijn de dag erna van het door de lucht vliegen met scooter en al. Gelukkig was het uitzicht adembenemend en ging naar beneden rijden niet veel beter zodat onze spieren het nog zwaarder te verduren kregen.toen we weer veilig beneden aankwamen vonden we het een beter idee om geasvalteerde wegen te nemen en een bezoek te brengen aan de 20.000 vleermuizen die in de 'batcave' wonen. een bijzondere ervaring om die beeste van dichtbij te zien! Na onze sightseeing gingen we ons mentaal voorbereiden op de trektocht en horrorbusrit #1 die er aan zaten te komen de volgende dag.

Om naar het beginpunt van de trektocht te komen moesten we 2 uur met het locale openbaar vervoer. Geweldige ervaring! zeker als je weet dat een bus die over deze wegen moet rijden er wel heel stevig en stoer uitmoeten zien om niet bij de eerste beste steen van ellende uit elkaar te vallen. Nou, helaas was dat niet het geval en hebben ze hier van schokdempers, grote offroad banden of schokbestendige stoelen nog nooit gehoord. Na 2 lange uren flink door elkaar geschud te zijn en in een bus gezeten met een enorme brandlucht die steeds erger werd, waren we blij dat we onze bestemming levend hebben bereikt. De tocht zelf was een geweldige ervarin, mooie uitzichten, geweldigste sunset van mijn leven en lekker uitputtend! ivm onverwachte sneeuw (40cm in 1 nacht) waren we genoodzaakt 1 dag op 3000m te blijven omdat het onmogelijk was verder te gaan, de dag erna zijn we helaas terug moeten keren omdat het niet mogelijk was de tocht te vervolgen. maar desondanks een geweldige terugtocht gehad. Helaas had dit wel tot gevolg dat horrorbusrit # 2 en # 3 bij het programma gevoegd werden. met een lokale koektrommel hebben we 5 uur lang kunnen genieten van nog slechtere wegen dan de heenweg. maar na ook dit weer overleefd te hebben zijn we veilig in Pokhara aangekomen.

De laatste dag heb ik wat gerelaxt op het meer, en heerlijk biertjes gedronken in Pokhara. dit had ik zeker nodig om me mentaal voor te bereiden op horrorbusrit #4. die alle andere busritten overtrof. Bij aankomst op het busstation was onze bus nergens te verkennen, nee joh, die was de dag ervoor gecrashed, maar don't worry we hebben een andere hele goeie bus voor jullie. Helaas was deze bus een bij elkaar geschraapt hoopje staal met 4 banden eronder zonder ook maar enig profiel. en dan met dit ding terug naar Kathmandu; Jullie kennen vast wel de bergpassen in oostenrijk wat ooh zo mooi is om over heen te rijden. Neem die bergpassen, maar dan 1 baans, en 10x zoveel vrachtwagens die elkaar aan alle kanten inhalen. Ook is het voor de buschauffeurs geen probleem om in dode bochten lekker vrachtwagens in te halen in de hoop dat er geen vrachtwagen naar beneden komt razen. Dit had tot gevolg dat we een aantal keer met piepende en rookende remmen oog in oog met zo'n naar beneden razende vrachtwagen tot stil stand kwamen. leuke ervaring zou je zeggen, maar dat 7 uur lang, nou dan kijk ik nog liever 10 horror films achter elkaar dan dit.

Vanaf morgen ben ik weer op kantoor te vinden en ga ik weer bezig met mijn dagelijkse werkzaamheden! Heerlijk zo'n weekje vakantie! veel meegemaakt en nieuwe energie gekregen voor de komende weken.

Een rustige dag!

Na een avondje relaxen in de Tom en Jerry wordt je wakker, loop je naar je werk, en realiseer je je dat er een rare sfeer op straat hangt. Iedereen staat maar een beetje te staan en rond te kijken. Maar wat me gelijk opvalt is dat er geen een scooter, motor, auto ander langsrazend voertuig op straat te vinden is! Heerlijk die rust. Als ik wat verder Thamel inloop realiseer ik me dat alles gesloten is, maar dan ook echt alles! Loop ik daar met mijn zak vuile was die ik wilde laten wassen. Gelukkig staat mijn vaste wasmachineman me op te wachten en is hij zo vriendelijk mijn was aan te nemen om te zorgen dat ik morgen weer schone kleding aankan! Nou dat is opgelost. Nu nog wat eten zien te scoren! Hmm.. ook dat gaat niet zo gemakkelijk als ik dacht! Ik loop maar naar Gaia in de hoop dat die open zijn, maar ook valt tegen. Ook bij kantoor is geen teken van leven te bekennen dus bel ik Pradip maar, hem heb ik in de Tom en Jerry ontmoet en werkt in een art gallery tegenover. Gelukkig verteld hij me dat hij me kan binnenlaten bij North Field café waar ik dan toch nog mijn egg/bacon breakfast kan krijgen. Nou mensen, dit noemen ze in Nepal een 'strike' oftewel demonstratisch van studenten omdat de overheid de prijzen voor benzene zo hoog maakt omdat ze meer geld nodig hebben. Op dit moment kost een liter benzene dan ook 1,75 euro. En nee, hier geven ze geen korting op benzine! Kortom, Kathmandu is gesloten vandaag...

Nou na dat ook weer meegemaakt te hebben ga ik zo toch maar eens kijken of kantoor open is zodat ik iets nuttigs kan doen vandaag!

Verder is alles goed met me! Het echte werk is begonnen en heb inmiddels mijn eigen werkplek op kantoor! Met een echt bureau! Heerlijk!
Gister heb ik voor het bedrijf een nieuwsletter geschreven die jullie binnenkort kunnen bewonderen en ben ik begonnen aan mijn market research over de mogelijkheden om de scandinavische markt binnen te treden. Daarnaast werk ik een beetje aan het verbeteren van de nieuwe website zodat deze ook snel online komt voor iedereen!

Na het werk ging ik voor een Nepalese haircut. Pradip wist wel een goede kapsallon maar dat zag er zo duister en ranzig uit dat ik de kapper vriendelijk bedankte en vertelde dat ik vandaag geen tijd had en bestloot naar de Spa te gaan waar ze tenslotte mijn haar knippen voor de zelfde prijs maar dan in een schone omgeving, met verwarming, een echte stoel en lounge muziek op de achtergrond. een haircut was geen probleem en de man zou de kapper wel even bellen. Na 10 minuten kwam de vriendelijke man van de ranzige kapsallon binnenlopen en keek me een beetje raar aan! Nou vooruit dan!

Het eindresultaat was na wat eigen aanpassingen met de schaar best prima, en toch wel voor herhaling vatbaar! beetje awkeward was het wel;)

Dat was het op dit moment wel weer. Namaste!

Be Patient

De eerste werkdagen zitten erop!

Als je mee wilt doen aan het Nepalese leven zijn er 4 regels.

Rule 1: Be patient
Rule 2: Be more patient
Rule 3: Be even more patient
Rule 4: Be as flexible as possible

Nou geloof me, dat klopt! Alles gaat hier op zen dooie gemakje, geen haast, geen gestress. Als ze je iets beloven dat iets geregeld wordt dan wordt dat prima gedaan. Misschien binnen een paar dagen, paar weken anders komt het volgende maand wel! Geen problem allemaal.

Helaas was dit ook het geval met ons appartement. Dat werd prima binnen een week geregeld. Alleen water was iets moeilijker om te regelen! Na 5 min douchen is al het water in het appartement op, wat ook betekend dat de wc het niet doet. Het is of douchen, of de wc doorspoelen. Over warm water hoor je me zoiezo al niet meer klagen, dat is er gewoon niet.

Natuurlijk is dit best wel een ervaring en vind het best prima dit eens mee te mogen maken. Op kantoor zijn ze momenteel alles aan het herdecoreren. Best knap voor een kantoor van 12m2 waar precies 2 bureaus inpassen op 1 manier, dat ze dat toch nog even anders gaan doen! Ben benieuwd naar het resultaat en zal dit hier met jullie delen wanneer het er is. (tussen nu en 1 maand, of 2, misschien 3, who knows) Op het moment werken we daarom ook niet in het kantoor zelf maar in de handicraft winkel van Asian Heritage en hebben ons eigen bureau tussen de wollen mutsen, handschoenen, dekens, en andere prularia die ze verkopen! Het enige nadeel is dat de temperatuur gemiddeld rond de 5 graden ligt en het er best koud kan zijn dus. Maar rond half 1 gaan we ons even opwarmen in de warme Nepalese zon die er voor zorgt dat het overdag toch snel 18 graden wordt! Heerlijk dus.

Op het moment zijn we bezig met het bedrijf te leren kennen. Database analyseren, feedback forms van touristen verwerken en fotoalbums doorbladeren met foto's van recente treks die ze aanbieden. Het personeel vind dat we alles prima doen. De enige opmerking die ze maken is. Werk vooral niet te hard en snel door! Anders hebben we dalijk niets meer te doen. Nou is het zo dat we vanaf volgende week aan onze eigen opdrachten beginnen en dan genoeg te doen hebben! Dus heb er wel zin in!

Voor de rest gaan we deze week nog 2,5 dag werken en dan hebben we weekend! We gaan proberen te ontsnappen aan het drukke leven van Kathmandu en de valei te bezoeken! Of dit mogelijk is weten we nog niet precies maar het plan is er! Buiten Thamel(touristen gebied) is Kathmandu een echte 3e werelstad met veel scooters, motors, mensen die kriskras door elkaar lopen en rijden en hier en daar een koe of geit die een beetje nutteloos staat rond te staren. Best appart om mee te maken! Maar na een aantal dagen rond gelopen te hebben in deze enorme drukte is het ook wel even fijn om het rustige buitengebied op te zoeken en proberen een glimp van de machtige Himalaya op te vangen! (foto's volgen)

Nou ik ga weer verder aan het werk want ben weer redelijk opgewarmd! En laat snel weer iets van me horen!

p.s. de nieuwe website van Asian Heritage staat online -> http://www.asianheritage.com.np/

p.p.s. we zullen ook berichten gaan plaatsen op de facebook pagina van Asian heritage. dus als je deze 'like'-ed zul je de berichten op je facebook zien staan! -> http://www.facebook.com/#!/AsianHeritageTreks

Het drukke leven in Kathmandu

Zo, na een lange vermoeiende reis zijn we eindelijk aangekomen in Kathmandu, Nepal. De vlucht naar Delhi verliep best prima. met in totaal 1 uurtje vertraging kwamen we aan op Delhi international airport waar we onze tickets moesten regelen voor de doorvlucht. Natuurlijk ging dat allemaal niet zo snel en soepel maar na 2 uurtjes konden we een plek gaan zoeken om de nacht door te brengen. Na een poging van 30 min om te slapen hebben we het maar opgegeven en zijn wat gaan eten en rondlopen. Helaas vulde dit maar 2 uur van de tijd en moesten we nog 10 uur wachten voordat de doorvlucht naar Kathmandu eindelijk vertrok.

Op het moment dat we zouden vertrekken hoorde we dat we nog eens 1,5 uur vertraging zouden hebben dus nog maar even wat langer wachten. Tijdens de landing kregen we een kleine sneakpeak van het overwelmende hymalaya gebergte wat er behoorlijk indrukwekkend uitzag! Uiteindelijk kwam we om 4 uur 'smiddags (nepalese tijd) aan in Kathmandu waar gelukkig het regelen van het visum en ophalen van de tassen redelijk vlug verliep. Buiten aangekomen stond Sonil (marketing medewerker van Asian Heritage) ons op te wachten en herkende ons van de foto's die hij had gezien. Hij verwelkomde ons met een oranje bloemenkrans en bracht ons in een busje naar Thamel, het toeristen gebied van Kathmandu. Thamel heeft kleine zeer kleurrijke straatjes met allemaal kleine winkels waar je trekking gear kunt kopen en een aantal supermarktjes met redelijk westers eten en andere producten, kortom hier overleven we wel!. Ben had ons een restaurantje aangeraden, genaamd Gaia, waar het erg gezellig is. meteen binnenplaats met kampvuur om ons warm te houden, jawel het is hier 's avonds nog behoorlijk koud (lees 1 tot 3 graden). De eerste chicken curry was een feit en hebben er heerlijk gegeten! zeker een aanrader!

Na een heerlijke nacht in het hotel, waar het helaas nog kouderis dan buiten en we geen electrischiteit of warm water hebben op sommige momenten, zijn we Thamel gaan verkennen en een bezoek gebracht aan Asian Heritage waar we nu aan het wachten zijn op Nilam,deeigenaar van AsianHeritage, waarmee we zo even gaan kennis maken! watwe verder nog gaan doen vandaag is nog even een raadsel maar verevelen zullen we ons zeker niet!

Zo dit wasdande eersteupdate van het inmiddels iets warmere Kathmandu en hoop jullie een beetje een idee te gevenvan wat ik hier meemaak!